aldım onu ırmağa göturdum
ınandımda kız olduğuna, oysa ewlılının tekıymış
gece ermiş yakup gecesıydı
sanki söz birliği etmişiz ,fenerler söndüğünde
yanmaya başladı cırcırlböcekleri
en son sokak başlarında dokundum uyuyan memelerine
birden acılı verdıler sümbül demetleri gibi
on hançerin yırtgı bir ipek parcası gibi
kulaklarımda kolalılı etegının sesi
ben kravatımı cıkardım o giysilerini
ben silahlı kemerimi
o dört yeleğini
ne sümbülde nede sedefte var o incecik ten
ne ay işiğında kristal öylesine parlar
ürkmüş balıklar gibi kacıyordu kalçalrı yarısı ateş kesmış yarısı sepserin
o gece sürdüm dörtnala
yolların en güzelını sedeften bi taya binmişim
dizginsiz üzengesiz
sıvılarımız karısken ırmaga
yaptım yapmam gerekeni
vermedim ona gönlümü çünkü kızım demişti bana kocası varken alıp götürdüm onu ırmağa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder